Ο Μόλυβος

Μαζί με τα χωριά Συκαμιά, Σκάλα Συκαμιά, Λεπέτυμνο, 

Άργενο, Βαφειό και της μαγευτικής Εφταλούς αποτελούν το δήμο Μηθύμνης. Είναι η τουριστική πρωτεύουσα της Λέσβου και εξακολουθεί να προσελκύει το ενδιαφέρον ντόπιων και ξένων επισκεπτών το ίδιο έντονα, όπως και τις προηγούμενες δεκαετίες. 

Σήμα κατατεθέν της πόλης το κάστρο της, το δεύτερο μεγαλύτερο του νησιού, που δεσπόζει επάνω στο βράχο, κτίσμα πιθανώς του 13ου αι. που επισκευάστηκε το 1373 από τον ηγεμόνα του νησιού, Φραγκίσκο Α’, και το 1462 ενισχύθηκε από τους Τούρκους. Ο Μόλυβος αποκαλείται η «Μονεμβασιά της Μυτιλήνης».

Τα παραδοσιακά του πετρόχτιστα σπίτια, και τα δαιδαλώδη λιθόστρωτα καλντερίμια του, δικαιολογούν απόλυτα την ανακήρυξη της περιοχής, το 1965, σε διατηρητέο και παραδοσιακό οικισμό. Το γραφικό λιμανάκι στην άκρη του οικισμού, συμπληρώνει μοναδικά την ξεχωριστή του εικόνα.

Όμορφα πέτρινα σπίτια και διατηρητέα αρχοντικά (μεταξύ αυτών του ποιητή Αργύρη Εφταλιώτη, του Ηλία Βενέζη και του Κράλλη το οποίο σήμερα ανήκει στη Σχολή Καλών τεχνών) με αρχιτεκτονική που εντυπωσιάζει, λιθόστρωτα καλντερίμια και παλιές εκκλησίες. Χαρακτηριστικά δημόσια κτίσματα που σώζονται στο Μόλυβο από την Τουρκοκρατία είναι οι βρύσες με τις ανάγλυφες επιγραφές. H αγορά, εκτείνεται σε δύο δρόμους που καταλήγουν σε μία μικρή γραφική πλατεία.

Πλήθος εστιατορίων και μαγαζιών με τουριστικά είδη τραβούν την προσοχή του τουρίστα, ενώ η θέα από τη θάλασσα που απλώνεται, είναι μαγευτική.

Η συγγραφέας μας δίνει πληροφορίες για τα καφενεία των παιδικών της χρόνων στο Μόλυβο της Λέσβου. Πέτρινα, με σκεπή από κεραμίδια με μεγάλα ξύλινα παράθυρα και θέα προς τη θάλασσα. Στο εσωτερικό τα μαρμάρινα τραπεζάκια και πάνω τους τα ποτηράκια του κονιάκ, και του ούζου, οι πιατέλες με τους θαλασσινούς μεζέδες και η μυρωδιά του καφέ μαζί με το χτύπημα των χεριών στο τραπέζι κατά τη διάρκεια στο χαρτοπαίγνιο και τη μουσική από το τζουκμποξ, μπορεί να το χαρακτηρίσει σαν παραδοσιακό.

Πηγή:http://egpaid.blogspot.com